“En nú, en nú en nú..? Links? Rechts?”
“Ja, … weet ik veel! Ik denk rechts … dus dan zal het wel
links zijn!”
Het is een ramp. Ik heb geen enkel gevoel voor richting!
Zonder navigatie kom ik nergens, ik zweer het je.
Ik weet nog dat ik, in het TomTomloze tijdperk, bij mijn
zusjes hockeyteam moest invallen. Ze vroegen me niet alleen vanwege mijn
kwaliteiten op het kunstgras, maar ook (vooral) vanwege hun ad hoc behoefte, en
ik woonde in de buurt van desbetreffende club. Ik was er al vaak geweest ..edoch..
nooit gevonden! Toen ik eindelijk doorhad hoe ik het stratenboek moest houden,
was de wedstrijd voorbij, verloren, mijn schuld.
Ik verlaat mij dus tegenwoordig volledig op
spraaknavigatie. Zo niet een, niet nader te noemen, persoon in mijn omgeving.
Die wantrouwt ons apparaat puur en alleen omdat het een vrouwenstem heeft. En
neem het de ongenoemde maar eens kwalijk, na al die jaren met mij in de auto.
En al diezelfde jaren heb ik het gebrek, wat zeg ik:
gemis, als een enorme handicap ervaren.
Maar.. tegenwoordig zie ik het als een zegen! Dit zal ik
even toelichten:
Inzicht:
“Door het ontbreken van inzicht is de wereld een
schatkamer!” Dit zal ik ook even toelichten:
Ging ik vroeger, toen het nog vroor in de winter,
schaatsen op natuurijs, dan kon het gebeuren dat ik plots voor een caféetje
kwam te staan. “Heerlijk, Koek en Zopie”, dacht ik dan en : “Nooit geweten dat
dat café hier (waar eigenlijk?) zat!” Kwam ik dan in de zomer, met de fiets,
bij hetzelfde kroegje uit, maar dan aan de straatkant, dan had ik geen idéé!
Geloofde zelfs niet dat het hetzelfde plekje was.
Dus: "Achter ieder bosje, elke hoek lagen mogelijkheden
(schatten dus) in plaats van zekerheden .."
Vraag me niet hoe en waarom pas nú, maar ik begin
verbanden en/of verbindingen te zien. Zelden kom ik nog voor verrassingen te
staan. En ik vind het jammer. Ik wil bijvoorbeeld helemaal niet weten of er
leven is op een andere planeet. Of op een kaart kijken als we in de bergen
wandelen.
Zolang je iets niet precies weet, is alles nog mogelijk.
Dan gaat je fantasie nog met je op de
loop.
"Je gaat het pas
zien als je het doorhebt" (JC).
Klopt!! En handig misschien bij het voetballen (hockeyen), maar voor de rest … ZONDE!!
