Verslag van mijn innerlijke trainer.

Vandaag heb ik Kwetsbaar opgesteld
en Moed kwam, zonder schoenen.
Kracht kwam me versterken.
Angst belde af, hij durfde niet
en Falen zei dat het niet ging lukken.
Maar Passie hing de slingers op,
Volharding gaf me een zetje.
Verbinding maakte de cirkel rond.
Wat ging ik lekker,
en het duurde maar door
want Eeuwig was de tijd vergeten.

 

 

Wat

als ik graag

bladeren teken?

Zegt dat wat

over mij?

 

Bijvoorbeeld

 

Dat ik groen

en kwetsbaar

jong en fris,

ontluik

aan sterke takken.

 

Dat ik regen, wind en

nachtelijk ijs

doorsta

en groei

en stevig word.

 

Met mijn geliefden,

dicht opeen,

een dek vorm,

hecht,

en vol geheimen.

 

Zon opvang en

schaduw breng,

zuurstof,

lust

voor de ogen?

 

Betekenis geef,

een voorbeeld ben

voor de schilder

en

mijzelf.

 

Dat ik krimp en

rimpelig knisper,

loslaat

en

moet vallen.

 

Zie ik

mijzelf?

Hetzelfde lot?

Zijn blad en mens

ook één?