Perfectie verhindert Out-of-the-box-denken.

Ja gut, het is maar een stelling, maar voor mij gaat ie op. Ik heb er als kind veel last van gehad en nog weleens. Als Fantasie op hol slaat en mij meeneemt in zijn kielzog, dan voel ik kriebels in mijn buik, omdat het kan; Fantasie kan alles! Tot ik ga nadenken. Plop, weg Fantasie. De lucht vibreert nog even hoopvol na, maar onverbiddelijk verschijnt Realiteit. Nee niet, zoals ik eerst wou schrijven: .. klopt Realiteit aan de deur.... Want dan klopt het al helemaal niet meer. En vlak achter hem staat, denkbeeldig dan, Mr Perfect. Want die wil de zaak graag in de hand houden. Controleren of het allemaal klopt.

Zo was ik bijvoorbeeld ooit verrukt van Max Velthuijs’ Kikker, met z’n te gekke zwembroek. Een kikker die in een huis woont, hoe prikkelend wil je het hebben, maar tjee, Mr Perfect…Hij trok het niet toen Kikker verliefd werd op Eend: Ja zeg…doe eens normaal, hoe gaan hun kinderen eruitzien?
Nachten lag ik er van wakker.
Realiteit was mijn houvast. Mr Perfect hield mij in het gareel. Perfectie was mijn heilige missie, lange tijd, té lang. Want als je graag schrijver wil worden, ofzo, is dat onhandig. Dan is perfectie saai. Dat werkt remmend, als de aangetrokken teugels bij een paard dat nu juist even op hol wilde slaan, net als Fantasie. Dat klopt dan weer wel.
Wat als ik eens loslaat?
Vieren die teugels, controle verliezen, uit de doos (out of the box) komen!
Het bleek een goed idee. Aan te raden als je van het leven houdt, van lachen en uit de band.
Dat het niet zo maar is gefikst, daarover later meer.
Hoe dan ook, het klopt, Out of the box heeft niets aan Mr Perfect, daarvoor heb je meer aan een duveltje!