Naïef

Tjeetje. Ik krijg op mijn kop. Alwéér. Dat het lijkt alsof we welvarend zijn en een luxeleventje leiden. Dikke Spanjeverhalen, torenhoge dierenartsrekeningen, tennisafspraken. Wat moet de aandachtige lezer wel niet denken? “Ja, maar lieverds, ik schrijf voor mezelf hoor, hoe vaak moet ik dat nog zeggen? Trouwens, iedereen mag denken wat ie wil.”

 

En wat denken zíj dan wel, de bemoeiallen!  Dat ik mezelf de in put ga zitten typen door het alleen maar te hebben over verstopte leidingen en aangevreten elektriciteitsdraden. Dat doe ik toch al genoeg? En alsof ik daar zelf op zit te wachten. Dat weet ik allemaal allang. Dit blogje is juist bedoeld, door mij, om even lekker te ontsnappen aan de harde realiteit van verval, pensioenbreuken en ongelikte wethouders. Om even mijn status van blij ei te upgraden. Want die schijn ik te hebben. Tenminste, dat werd me verteld en wie ben ik… ?
 

Het was overigens net zo complimenteus bedoeld als het klinkt, maar hoe langer ik er over nadenk, hoe positiever en toepasselijker ik het vind. Zijn we immers niet allemaal bezig met loslaten en spiritueel ontwaken? Nou ja allemaal.., na een zekere leeftijd bedoel ik natuurlijk, dan ga je toch anders in het leven staan? Proberen om in het hier en nu te leven en meer Carpe Diem enzo? Niet?? Nou ik wel! Ik weiger gewoon ongelukkig te zijn. Ik beschouw mezelf echt niet als een huppel***je maar ik zie wel hoe gezegend ik ben, ondanks het feit dat het weleens tegenzit.
 

Zo, dat lucht op. 
 

Hè, had ik net willen vertellen hoe goed ik bezig ben. Om te beginnen heb ik een nieuwe stofzuiger gekocht voor de steeds maar weer opdoemende dennennaalden. Dan ben ik samen met mijn vriendinnetjes, vrijwillig, de nieuwe website van de Voedselbank aan het afronden, moet alleen nog een vlammetje onder voor de lancering. Verder heb ik me voor verschillende zelf-ontwikkelende cursussen opgegeven, joehoe!!
Dat komt nu toch in een ander daglicht te staan. Want weliswaar ter lering ende vermaak, maar inderdaad, de schoorsteen rookt er niet van. (De openhaard trouwens wel, poeh hé, maar dat is een ander hoofdstuk.) Dus mag ik er dan niet van genieten??? Er niet over schrijven..?? Sorry lieverds, ik doe het gewoon. Dit eitje heeft een stevige schaal… 
 

P.S. Ik zoek nog wel een baantje…