Laat ik het eens hebben
over de Feria. Als fenomeen. Ik ga er niet over liegen. Ik ben een Nederlandse
van boven de rivieren, uit elitair Den Haag. Na een uitstapje in het wereldse
Amsterdam (nou ja, Minervalaan, Willemsparkweg, Weteringschans, het kón minder)
kwam ik op de Gooische matrassen terecht. Waarmee ik maar wil zeggen: “kan ik
er wat aan doen?”
Het is echt niet zo dat ik niet van feestjes houd, of van
dansen. Laten we het erop houden dat ik een ‘omgevingbepaald’ broertje dood heb aan alles wat met
verkleedpartijen te maken heeft. En dan is de Feria wel even wennen.
Weken tevoren is het hele
dorp in rep en roer. Door de ene helft van de bevolking wordt er net zolang
stof met bolletjes vergeleken, besteld,
gekocht, geknipt, gespeld,
gepast en genaaid totdat het een pracht van een jurk is, terwijl de
andere helft pak en hoed van vele jaren her nog eens van wat stof ontdoet en el traje op een knaapje aan de
kastrand hangt.
Tot nu toe een pittoresk
beeld dat ik schets. En ja, dat vind ik echt. Bovendien moeten die
Spanjaarden dat zelf weten. Het is een volk vol passie en Duende en ik snap dat ze aan de alles overheersende innerlijke roep
tot fiesta gehoor moeten geven.
Maar mij krijg je niet in
zo’n geval. Ik heb bij toeval een passessie mee mogen maken van een stel
Amerikaanse vrouwen, die zich met moeite in een zo’n jurk wisten te persen,
waardoor hun cultuurbepaalde rondingen, door de overvloedige lunares, nog eens een extra oppepper kregen. Ik wist voldoende…
Maar dan is het zover en ik
weet niet wat ik meemaak. Mijn hoofd tolt, natuurlijk van alle lunares, en vergeet de Fino niet, maar jongens… Het is niet zo
maar een feest, dit is kunst en cultuur pur
sang: una manera de vivir. Muziek, dans, kostuums, paarden, jerez.. Zo kunnen alleen Spanjaarden het. Dat vinden ze zelf ook. Ik ben voor de rest
van mijn leven onder de indruk van de jonge Spaanse vrouw die mij met
schitterende ogen meedeelt: “Wat ben ik blij dat ik Spaanse ben en op de Feria al dansend mijn
zorgen kan vergeten ..”
Ik ga voor hemelsblauw volgend
jaar, met witte bolletjes…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
:)