Was dit alles op dag één
gebeurd dan zouden wij over ons verblijf spreken als: “De dag dat wij in Spanje
woonden…”. Dat weet ik zeker:
“Lieverd, alweer de fumigacion de cucarachas? Ik heb geen
kakkerlak meer gezien sinds de vorige behandeling. En je wéét hoe slecht het
voor de gezondheid is! Bovendien, we gaan over een maandje naar huis en
blablabla…!” Het huis wordt niettemin
grondig onderhanden genomen. Want: “… dat heb ik zo afgesproken met de
eigenaar, voor vertrek nog een keertje.”
“Huh???? Maak dat de kat
wijs.”
( Toen had ik het kunnen
weten… de kat.
Wat een held is dat
trouwens. ’s Nachts hoor ik hem meer dan eens ons territorium verdedigen. Met
zijn 8 kilo is hij de macho van de buurt en zijn we ongemeen trots op hem. Soms
vinden we in de tuin, horror, een kadaver van een uit de kluiten gewassen muis,
waarvan Esperanza beweerd dat het een rata
is. Nu heb ik net geleerd dat raton, dat
klinkt als rat, muis betekent. Dus
bij rata denk ik niet direct aan rat, maar óók aan muis, verward als ik ben door de afschuw van het moment.
Want beide knaagdieren bezorgen mij een fobisch ongenoegen, dead or alive… (Vandaar ook de naam van
de kat: Muis.) Of laat ik mijn geest gewillig een spelletje met me spelen? Muis
is immers nog te overzien, rat betekent vertrekken… )
Als er een maand later een
eind komt aan ons Spaanse avontuur en de familie, compleet, onze thuiskomst zit
te bejubelen, komt de aap uit de mouw.. Hij gaat er eens goed voor zitten:
“Een maandje voor vertrek was het.. ik was
vroeg wakker en wilde nog even genieten van een momentje rust. Ik pakte de
krant en ging op de WC zitten. Een minuutje werd een kwartier en iedere keer
hoorde ik “ploink”. Om me heenkijkend kon ik niets ontdekken, maar toen er
opeens een duidelijke “plons” klonk, kreeg ik een angstig vermoeden. Heel
langzaam spreidde ik mijn bovenbenen en.. een rat!! In de wc-pot! Hij stak met
zijn kop een flink eind boven het water uit... Verlamd van schrik staarden we elkaar
een paar seconden lang aan, tot hij de diepte indook en ik met een kreet van de
bril af sprong…
Onmiddellijk heb ik de
rattenbestrijding gebeld. Ik drukte ze op het hart de auto (met daarop in
blokletters Desratizacion) om de hoek
te parkeren en tegen de señora te
zeggen dat het om kakkerlakken ging.”
“Ja zeg, dat laatste maandje Spanje, dan mocht ze me niet door de neus boren…”
P.S.
Zou het niet gewoon op dag één gebeurd zijn, eigenlijk, bedenk ik me opeens..?? Dat al die kakkerlakbehandelingen gewoon…
Zou het niet gewoon op dag één gebeurd zijn, eigenlijk, bedenk ik me opeens..?? Dat al die kakkerlakbehandelingen gewoon…
Leuk stukje hoor! :)
BeantwoordenVerwijderen