even,
zo verschillend
één.
Herinneringen,
bruisend, fris,
als Prosecco
in mijn bloed.
Ik heb ze lief,
ik giechel, vrij.
Tot ik struikel,
val,
sneuvel.
Verlangen,
zonder adem.
Angst, gemis,
nooit meer.
nooit meer.
Ingehouden
snikken
landen
in mijn hart.
Een hart vol eeuwigheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
:)