Feria de Jerez

Het is twaalf uur s 'nachts. Gerommel bij de voordeur. Doe ik open, valt mijn wederhelft naar binnen. Hij kan zich nog net staande houden. Dat is hem eerder op de avond niet gelukt, want zijn gezicht zit onder het zand. Ik steek mijn duim op naar Juan die hem heeft afgezet en grinnik in mezelf: Feria de Jerez, dag één!

Je moet begrijpen dat, tijdens de Feria, de collega's van de Bodega zich dagelijks om drie uur s 'middags verzamelen in hun eigen caseta voor het eerste glaasje jerez van de dag. Daarna doen ze niet veel anders dan eten, dansen, zingen en nog (veel) meer jerez drinken. En...morgenmiddag mogen wij mee! Ik moet nog zien of hij dat redt, denk ik als ie met z'n schoenen op het hoofdkussen gaat liggen. Ik laat het maar zo; hoe dichter met z'n hoofd bij de WC, hoe beter!

De volgende dag behoort rechtop staan niet tot de mogelijkheden en wordt zijn relatie met de toiletpot steeds inniger. Al sluiten we onze badkamerdeur hermetisch af vanwege dit schaamtelijke gebeuren, ons kleine knorritje brengt Esperanza beeldend op de hoogte: "Papa, blwèèh..." Zij lacht zich een Spaanse kriek; leer haar de Feria kennen. 

"Een nieuwkomer slash buitenlander, CFO bovendien, kan het zich niet veroorloven om niet in alle vroegte op het werk te verschijnen na zijn eerste Feria dag." Zoveel weet hij nog wel uit te brengen. In de Bodega geraken is vers twee! Dus uiteindelijk vertrek ik maar richting Jerez, op de achterbank manlief én een gefascineerde peuter die om de kilometer haar vaders hoofd in een zak ziet verdwijnen, Blwèèh!
 

Zodra de poort opengaat rijden we stiekempjes naar binnen om paps ongezien aan deze vernederende situatie te laten ontsnappen. Je zal toch maar door je vrouw gebracht moeten worden...Plan: sprint richting voordeur! Oei! Dat is ff gek; kinderslot! Ik zie me genoodzaakt uit te stappen om hem te verlossen, maar niet voordat: ... Blwèèh..

Inmiddels slaat het voltallige personeel zich, voor het raam, op de knieën van de pret. Maar achteraf zijn ze vol bewondering voor El Holandès die zo spectaculair zijn entree maakte. Ook zíj hebben zo hun (vage) herinneren aan hun allereerste Feria de Jerez!

Na een paar uurtjes is ie trouwens weer helemaal boven Jan, net op tijd voor dag twee!